02 lut Nieszczera Persona?
Carl Jung stworzył psychologiczną koncepcję ‘Persony’, która opisuje oblicze, jakie „zakładamy”, aby skonfrontować się z rzeczywistością. Jest to niezbędna część psychiki, ponieważ pośredniczy pomiędzy tym, co się dzieje wewnątrz nas, a światem zewnętrznym.
Niektórzy ludzie doświadczają jednak trudności, gdy zbytnio utożsamiają się ze swoją społeczną maską. Nie dopuszczają wtedy do siebie tych części, które nie mieszczą się w rolach, a jakich są na co dzień. Wskutek tego kierują się tym, co zewnętrzne i nie zwracają uwagi na to, co dzieje się w ich wnętrzach.
Dlatego często w trakcie terapii pracujemy nad tym, co nie pasuje do ról społecznych, jakie podejmujemy, a czego faktycznie doświadczamy. Tworząc na te rzeczy przestrzeń, uzyskujemy lepszy kontakt z samym sobą i żyjemy pełnym życiem.
Jung: Zauważyłem, że moi pacjenci – w szczególności osoby zaangażowane w życie publiczne – mają szczególny sposób autoprezentacji. Weźmy np. lekarza: Ma dobre maniery, zachowuje się zgodnie z tym czego ludzie oczekują od lekarza. Może się nawet z tym utożsamiać i wierzyć w to, że jest tym, na kogo wygląda. Tak samo człowiek, który jest profesorem, powinien zachowywać się w określony sposób, który uprawdopodobnia to, że nim jest.
Tak więc, Persona jest złożonym systemem zachowań, który częściowo jest narzucony przez społeczeństwo, a częściowo człowiek narzuca go sam sobie – poprzez własne oczekiwania i pragnienia, co do siebie samego. To nie jest prawdziwa osobowość. I – pomimo tego, że ludzie będą Cię zapewniać, że jest to realne i szczere – to nie jest. Takie funkcjonowanie Persony jest zupełnie w porządku, jeśli wiesz, że nie jesteś identyczny z tym, na jakiego wyglądasz.
Jeśli zaś jesteś tego nieświadomy, czasem wpadasz w bardzo przykre konflikty. Ludzie zauważają, że w domu jesteś inny od tego, jaki jesteś w miejscach publicznych. Ci, którzy tego nie wiedzą, w końcu i tak się o tym przekonują. Zaprzeczają, że tacy są, ale właśnie tacy są. I wtedy nie wiadomo, który jest tym właściwym człowiekiem? Czy ten, który jest w domu czy ten, który jest w intymnych relacjach, czy ten, który występuje publicznie?
To pytanie z gatunku Jekyll’a i Hyde’a.
Czasem jest pomiędzy nimi tak duża różnica, że niemal możemy mówić o podwójnej osobowości. Im bardziej jest to wyraźne, tym bardziej ludzie są neurotyczni. Stają się neurotyczni, ponieważ mają w sobie podwójność: zaprzeczają sami sobie przez cały czas! A, ponieważ przez cały czas są nieświadomi samych siebie – nie wiedzą o tym! Myślą, że są jednorodni, ale wszyscy wokół widzą ich podwójność. Niektórzy znają ich tylko z jednej strony, inni tylko z drugiej.
I czasem następuje kolizja – ponieważ ich sposób bycia tworzy określone sytuacje relacyjne z ludźmi – podwójność w tych relacjach nie zgrywa się ze sobą, czyli – po prostu – osoby takie są nieszczere.
Carl Jung – Persona to mały fragment Ciebie [4 min] YOUTUBE.COM