Agnieszka Moroz | Depresja to nie emocja
16319
post-template-default,single,single-post,postid-16319,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-theme-ver-13.1.2,qode-theme-bridge,wpb-js-composer js-comp-ver-5.4.5,vc_responsive
 
Choroby / Depresja

Depresja to nie emocja

Depresja to nie emocja

Depresja to nie emocja. Emocja to: smutek, rozczarowanie, strach i wstyd. Depresja to syndrom, którego aspektem bywa często unikanie rdzennych (podstawowych) emocji. Ludzie z depresją boją się swoich uczuć. Kobiety najczęściej wypierają swój gniew, a mężczyźni swój smutek i słabości. Zamiast normalnej zmienności – szczęścia, smutku, rozczarowania, gniewu i pragnienia – niektóre osoby z depresją odczuwają tylko coś w rodzaju szarej monotonii.

Leslie S. Greenberg “Terapia skoncentrowana na emocjach”

Tłumienie emocji oraz poczucie winy i wstydu predysponują jednostkę do reakcji depresyjnej. Zmuszają ją do zastąpienia:

  • wartości cielesnych wartościami Ja,
  • rzeczywistości – wizjami,
  • miłości – aprobatą.

Energia takiej osoby jest inwestowana w próby realizowania marzeń, które nigdy się nie ziszczą, gdyż opierają się na iluzji. Iluzja ta polega na przekonaniu, że nasze dobre emocje i przyjemności zależą wyłącznie od reakcji otoczenia.

Zdobycie akceptacji, aprobaty i uznania staje się nadrzędnym celem naszych wysiłków – ignorujemy fakt, że odzew ze strony innych osób nie ma żadnego znaczenia, dopóki najpierw sami nie zaakceptujemy i nie docenimy siebie.

Żyjąc iluzją, nie bierzemy pod uwagę tego, że przyjemność jest głównie stanem wewnętrznym, spontanicznie wywołującym przychylne reakcje środowiska.

Alexander Lowen „Przyjemność”

Fot. Horst P. Horst